karnımı kaşıyarak uyandım.esnediğimde havaya bıraktığım karbondioksit kokusunu düşündüm.kokusu var mıydı? yoksa da neden bana var gibi gözüktü. ufaladım düşüncelerimi, koydum beynimin odacıklarına ve kilitledim kapılarını. sonra da kahvaltı yaptım.
-iyi ki varmış kedim de.
