Toplumun rahatlaması gerek ki bunun için insanın kendisinden sıyrılıp çoğunluk ile bütünleştiğin ölçüde mutlu olabilirsin başka çıkar yolu yok elbette.Dönüşüm'de gördüğüm, tez-antitez ve okuyucuya bırakılmış olan analiz.Bir yanda böceğe dönüşen Samsa'nın bu duruma dahi alışabilmesi, bedenine ve bir böcek gibi dünyayı algılamasına dahi alışması, bunu normal olarak kabul etmesi.Arada bir eskiliklerine elbette dönüyordu fakat gerçek şu ki alıştı ve bu halinden gayet memnundu.Hastaneleri,insana ait yapıları göremiyordu.Kendi değer yargılarının topluma dönüştüğünü görmek, böcek kafilesindekiler gibi davranmaya başlaması da bunun bir göstergesinden başka neydi ki?Öte yandan aileye bakacak olursak, önce duruma alışmaya çabaladılar-ki özellikle kız kardeşi- lakin odaya bile adımlarını atamıyorlardı Gregor'un mevcut durumu ile yüzleşmek pek zor geliyordu onlara ki en sonunda dayanılmaz bir ağırlık olarak hissettiler onu ve ölmeli denildi.Ölüm gerçekleştikten sonra rahatlayan yüzler gördük, huzur dolu.Kendileri gibi olmayanlara yer yoktu zaten toplumun gerektirdiği de bu değil miydi?
temizlikçi kadın.
üç kiracı.
Samsa yine de eski kendisini hissetmiş olmalıydı ki odasına çekilip öldü.Anlamıştı gerekeni.
Toplumun dayattıklarından sıyrılmak ne kadar zor.Farklı olduğunu hissettikleri anda gözleri üzerinde oluyor ve sen hareket dahi edemiyorsun.Ancak onlar gibi olabilirsen nefes alabilirsin başka bir yolu yok.
Ah toplum!
