Dün gece şiir gecesi düzenledik doğaçlama olarak.saat 2 gibiydi.aslında dün de değil, tam tamına bugün.neden dünün içine koyuyorsam anlayamadım.saçmalık işte, ne ise.Cemal Süreya, Behçet Necatigil,Ataol Behramoğlu,Attila İlhan ve Murathan Mungan.Türkan okudu, biz dinledik.A bir de Sunay Akın var.Pek sevimli bir geceydi.Ölü Ozanlar Derneği gibiydi, gibiydik…
Sonra yan odadan bir çığlık geldi,bir kız kriz geçiriyormuş.Ama nasıl bağırıyor, korktuk.Kalkıp gittik.’beni istemiyor’ diyerek ağlıyordu.Buram buram rakı kokuyordu oda.sakinleştirmeye çalıştılar vesaire…ne olup ne bitti bilmiyorum ama ara ara tokat sesleri geliyordu.umarım şimdi iyidir.kahvaltıda göremedik kızı.
Güvercinleri besledim. Pencerenin önüne öğle yemeğim için ayırmış olduğum poğaçamdan birkaç kırıntı koydum.birden çoğaldılar.guruk guruk diye bağırışıyorlardı.bir bakışları var zaten, gülünesi.kafaları o kadar esnek ki, çok komiktiler.fotoğraflarını çektim.ne iyi ettim.
İyice değişti sesim,hastalığımdan kaynaklı bir ses değişimi bu.kartlaşmış daha çok.hasta olduğumda sesim yaşlanıyor sanırım.titrek ve kart.çok kötü, hiç hoşuma gitmiyor.yaşlanmak mı istemiyorum acaba?bakım kremleri delisi olacağımın bir işareti mi bu acaba?ne kadar da çok acaba dedim.acaba acaba derken acabalaşıyor muyum?bilmem.
Kapıları çok hızlı kapatıyorlar ve kapının hızlı kapatılmasıyla ortaya çıkan ses ile bu sesi birden duymamdan kaynaklı irkilme refleks sesim öyle bütünleştiler ki.bir ritim oluşturuyorlar artık. Kalbimin ritmi de hızlanıyor,çok sağlıklı bir grup oluşturdular.hayırlısı, dilerim turneye çıkabilirler.temennimiz bu olmalı.
Artık evime gitsem iyi olacak bence.
Artık kendime geldim sonuçta.
Artık artık değilim.
Artık pek çok hoşum.
Artık ders çalışmalıyım.
Artık kelime ezberleyeyim.
Artık rüya göreyim.
Artık gidiyorum.
Ama artık?
le petit prince. **
