günlerdir aynı şarkıyı dinleyip bıkmamak eylemindeyim.
tutmuş bir de olur olmaz düşünceler peşinde sürüklüyorum aklımı, bi' durup düşünsem akıllıca mesela.yok ama olmuyor. olması gereken ne diye sormalıyım, ben bile bilmezken bunu.
bir bakıyorum gece olmuş, uykusuzluğumdan kaynaklı bir sayıklama derdindeyim kaç zamandır. (yaklaşık bir ay olacak)sayıkladıklarım ise hep unuttuklarım.bir ses kaydedici alıp koyacağım baş ucuma. olmayacak böyle.
nasıl da isterdim halbuki. neyi istiyorum? diye sorunca kalakalıyorum durduk yerde.istiyorum oysa ama objesi ya da öznesi hakkında pek bir bilgim olmuyor şaşkınlığımdan ötürü,artık alışkanlık bellesem de söylesem ne'leri.ne olduklarını. susuyorum bir ahmak gibi.
yüzümde katlanamadığım bir gülümseme beliriyor bazen, anlamsız, boş, donuk.gülümsetenden nefret etmeye başladım ki ben onu hiç karşımda göremedim ya neyse.
bir ruh ile yaşamak nasıl bir histir diye düşünüyorum.bir gaip mesela.evet evet gaipler hep ilgimi çekmiştir. hukuksallıktan sıyrılmış gerçek bir gaip ile birlikte olmak ne yüce bir ayrıcalıktır ! deyip saçmalamaya da bayılmıyor değilim.ölü ya da dirinin tüm gerçekliiğinden sıyrılmış bir ara yaşam ile tek olabilmek. evet evet bu gerçekten muhteşem olurdu! masal misali, Andersen'in masalları gibi. Acımasız, karamsar fakat adı masal.Çocukluğum mu kötü geçti ki, pek zannetmiyorum. Ailemi pek çok severim.Alıp veremediğim onlar dışındakilerle. Özellikle kendimle.
